Die eindstreep haal ik. Mijn doel! Terug naar het nieuwsoverzicht “Ik ben helemaal geen fietser. Maar ik heb doelen nodig in m’n leven. Uitdagingen. En dit is er zo één. Ik ga op 6 september de Mont Ventoux bedwingen. Fietsend. En die berg kom ik op, hoe dan ook.” Gert-Jan de Vos sport al jaren bij Move2be. Hij is straks één van de velen die fietsend of wandelend geld gaat inzamelen voor het goede doel: kankerbestrijding. Eén van de velen en toch een uniek persoon. Dit is zijn verhaal. Over zijn leven en zijn plannen. Ziek Non Hodgkin, 4e stadium, twee operaties en 32 chemo’s. “Ik ben geboren op 21 mei 1961 en precies 54 jaar later, nadat ik mijn beide ouders en broer aan kanker heb verloren, word ik in mei 2015 zelf officieel ziek verklaard. Ik had al langer klachten, maar niemand had door hoe ernstig het was. Pas na herhaaldelijk aandringen is verder onderzoek gedaan.” Z’n laatste chemokuur kreeg Gert-Jan in september 2017. “Voorlopig de laatste. Ik heb de dood in de ogen gekeken. Het was een heel zware tijd. Maar het is goed. Had ik het niet gedaan, dan had ik hier nu niet gezeten. En ik wil er zijn. Zolang mogelijk en zo goed mogelijk. Maar het is zwaar. Elke dag.” Volgens de artsen heeft Gert-Jan met de chemo’s 8 jaar levensverlenging gekregen. Gert-Jan: “Ja, statistisch gezien hè, niemand die het weet. Ik knok voor elke dag en wil leven en vooral genieten van de kleine dingen, nu het nog kan.” Sport Gert-Jan is een sportman. Altijd al geweest. “Door te sporten kon ik m’n energie goed kwijt. Ik heb altijd veel en hard gewerkt. Drukke en ook verantwoordelijke jobs. Sport was een uitlaatklep, lekker even knallen, het hoofd leeg maken. Bij Move2be kwam Gert-Jan wekelijks over de vloer. “Jarenlang liep ik hier binnen als een gezonde kerel en werkte m’n trainingen af. En dan ineens ben je patiënt. Kun je ’t niet meer zelf en heb je hulp nodig. Dat was niet gemakkelijk voor me. Maar het was natuurlijk best fijn dat ze me hier kenden. Ik kon er m’n verhaal doen, of soms juist niet. Dat begrepen ze wel. Ik bleef me welkom voelen. Ik kwam hier soms wel vijf keer in de week. Ging over m’n grenzen. Waarom? Mezelf bewijzen: ik kan het wel. Nu kom ik hier zo’n drie keer in de week.” Doel De training werd natuurlijk aangepast. “Samen met Tessa Eisen, de oncologiefysio, heb ik een ander trainingsschema opgesteld. Ik was allang blij dat ik ondanks alles kon blijven sporten. En ondanks de narigheid heb ik mezelf direct een doel gesteld: het lopen van een halve marathon. Een groot doel, ja. Maar het trainen ging goed en ik had er vertrouwen in. Omdat ik al veel reacties en commentaar kreeg op m’n besluit een halve marathon te gaan lopen besloot ik om niet in Nederland te lopen, maar ver weg van alles en iedereen. Ik wil zelf beslissen over m’n leven. En ook deze keus is van mij en met de gevolgen daarvan wil ik niemand lastig vallen. Of ’t nou goed of slecht zou gaan, ik wil het gewoon alleen ervaren, meemaken en doen.” Het thuisfront maakte zich zorgen toen Gert-Jan in november 2018 op het vliegtuig stapte, op weg naar Nazaré in Portugal. “Iedereen zei: ”Je moet dit niet doen.” Het was ook wel een beslissing hoor. Vanwege de morfine raakte ik de controle over m’n hartslag namelijk kwijt. Ik kon ‘m niet goed meer voelen. Alleen met een hartslagmeter kon ik het controleren. Het was afwachten hoe het in de wedstrijd zou gaan. Maar toch, niemand kon me tegenhouden. Ik had m’n doel gesteld. Dus ik ging. Ik wist zeker dat ik het zou halen. Maar natuurlijk maakte ik me ook wel zorgen over de afloop. Hoe kom ik er uit? Herstel ik wel goed?”. Zwaar 11 november 2018 werd een loodzware dag. “Na 14 kilometer was ik al kapot. Wat was het zwaar. M’n liezen deden pijn, m’n knieën waren kapot. De slechte weersomstandigheden maakten het extra heftig. Van de laatste kilometers weet ik niks meer. Toen ik over de streep kwam voelde ik eigenlijk niks. Ik was alleen maar blij dat het erop zat, verlangend naar een bed. Pas thuis kwam de euforie, de trots. Gehaald! Gedaan wat ik wilde. Doel bereikt.” Mont Ventoux Maar nog maar nauwelijks terug en hersteld, borrelde alweer een nieuw plan op. De Mont Ventoux beklimmen. Op de fiets. Waarom toch al die doelen, waarom jezelf zo afpeigeren, waarom niet rustig aan doen en in alle rust je momenten pakken? Gert-Jan: “Ja, de Mont Ventoux. Ik zei het al eerder, ik heb doelen nodig. Ze houden me letterlijk en figuurlijk op de been. Eigenlijk wilde ik er weer een soloactie van maken, maar m’n partner Corine wilde me niet nog eens alleen laten gaan. Ze gaat mee, of beter: ze doet ook mee. Corine gaat lopen en ik fietsen. Corine: “Gert -Jan zei: “Corine, ik ben toe aan een nieuwe uitdaging. Dus ik ga de Mont Ventoux op fietsen. Ik doe mee aan ‘Groot verzet tegen kanker’”. Hiermee begon voor mij het avontuur. Een berg opklimmen is een uitdaging die je samen oppakt. Want de rest van de uitdaging die kanker heet, doen we ook samen. En wie mij kent, weet: sportiviteit is niet mijn sterkste kant…. Maar voor dit doel ga ik daar aan werken!!” Bergstrijders Gert-Jan: “We vechten samen, ik vind het geweldig. Inmiddels hebben we ons bij www.grootverzettegenkanker.nl aangemeld als Bergstrijders. Ons team bestaat uit 6 personen. Met z’n vieren gaan we de berg lopend en fietsen bedwingen, onze twee begeleiders steunen en motiveren ons waar nodig. De komende maanden staan in het teken van die “Kale Berg”. Ik ben een hardloper, geen fietser, dus het rijden op een wielrenfiets heb ik me eigen moeten maken. Dat gaat nu goed, dus nu ook veel kilometers maken, heel veel. Maar wel gedoseerd, ik moet steeds een goede balans zien te vinden in wat m’n lichaam aankan. Harald Guttink van Move2be begeleidt mij dan ook tot aan 6 september. Ook m’n teamleden zijn volop in training. En er moet sponsorgeld binnengehaald worden. We hopen straks op 6 september het streefbedrag van € 6000 bereikt te hebben. Het is misschien een druppel op een gloeiende plaat, maar het helpt. Deze vreselijke ziekte moet gewoon de wereld uit. “Die eindstreep haal ik.” “Voor wie ik het ga doen? Niet voor mezelf, of ja natuurlijk ook wel: wéér een doel afvinken. Maar ook ter ere van mijn dierbaren die ik heb verloren aan deze ziekte en voor mijn partner die mij door dik en dun steunt. Maar bovenal voor diegene die nog wel een kans hebben op genezing. Het zal zwaar worden. Maar al gaan ze met 20 man voor de streep liggen, ik til m’n fiets erover heen. Die eindstreep haal ik. Míjn doel!” ///////////////////////////////////////////////////// Bij Move2be is elke sporter uniek. Wie je ook bent, hoe en waarom je ook traint, we helpen iedereen om zijn of haar doelen te bereiken. Gert Jan heeft voor zichzelf een groot en bijzonder doel gesteld. Natuurlijk begeleiden we hem in zijn voorbereiding naar de beklimming van de Mont Ventoux op 6 september a.s. Wilt u Gert Jan ook steunen? Op de balie staat een donatie box, elke gift is welkom! Doneren kan ook via https://grootverzettegenkanker.nl/bergstrijders Volg Gert Jan en zijn medestrijders ook op Facebook via /www.facebook.com/berg.strijders
